Mani en zijn invloed
West Azië was gedurende de eerste eeuwen van onze jaartelling een broedplaats van religies. Eén daarvan was die van Mani. Hij beschouwde zich als de laatste profeet na Zarathustra, Boeddha en Jezus.
Het bijzondere van zijn leer is, dat daarin elementen uit de ascetische Joods-Christelijke en uit de Syrisch Christelijke leer te vinden zijn. Ook vond hij inspiratie in de leer van Perzische profeet Zarathustra. Mani gebruikte daarnaast brieven van Paulus en het evangelie van Thomas en haalt hij Oud Testamentische profeten aan.
Het Manicheïsme verbreidde zich van Noord Afrika tot in Noord China. De leer beïnvloedde het Westerse denken, bijvoorbeeld via Augustinus, die enige tijd aanhanger van Mani was.
verdere informatie:
belangrijke literatuur:
BeDuhn J.D.
The Manichean body, in discipline and ritual (2002)
(isbn 0-8018-7107-7)
Gardener I. en Lieu S.N.C.
Manichean texts from the Roman Empire (2004)
(isbn 0 521 56822 6)
Maalouf A.
De tuinen van licht, roman.(1992)
(isbn 90 6481 1601)
Oort v. J. en Quispel G.
De Keulse Mani-Codex (2005)
(isbn 90-71608-16-6)
Quispel G.
Het Evangelie van Thomas, uit het Koptisch vertaald door (2005)
(isbn 90-71608-17-7)